- qoyun-keçi
- сущ. собир. козы и овцы
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qoyun-keçi
Смотреть что такое "qoyun-keçi" в других словарях:
qoyun — 1. is. Ət, yun və süd verən sıx, qıvrım tüklü gövşək ev heyvanı. Alışan tayaların işığında hürküşüb bir birinə qarışmış qoyun sürüləri mələşir. M. Rz.. ◊ Qoyun kimi – təbiətcə çox yumşaq, həlim, sakit, dinc. Qoyunu qoyun ayağından, keçini keçi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azman — I (Bakı, Ordubad) iri, çox böyük, nəhəng. – Bakidə azman öylər tikilir (Bakı); – Atam bir azman keçi aldı (Ordubad) II (Ağdam, Bakı, Beyləqan, Borçalı, Cəbrayıl, Füzuli, Qarakilsə, Ordubad, Şamaxı, Zəngilan) 1. altıillik “qoyun” (Bakı, Beyləqan,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sərəvəz — (Oğuz, Zərdab) yayda qoyun, keçi saxlamaq üçün hər tərəfdən çubuqla hörülmüş üstüaçıq yer. – Sərəvəzi çöpdən, çubuqdan, payadan zaddan düzəldillər (Oğuz); – Oğul, axşamdı, qoyun keçini sərəvəzə sal (Zərdab) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gər — 1. <fars.> klas. bax əgər. Gər girişsəm çalhaçala; Quş gərəkdir qanad sala. «Koroğlu». Sən gər mənim olsan fəna dünyada; Elə billəm padşaha dönmüşəm. M. P. V.. Məsəldir: bir paydan bir adam doyar; Gər bölünə, ikisin də ac qoyar. Q. Z.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəmrə — (Ağdaş, Dərbənd, Mingəçevir) 1. yandırmaq üçün tapdanıb qurudulmuş mal nəcisi (Ağdaş, Mingəçevir) 2. qoyun, keçi qığı (Dərbənd). – Gəmrəni yatağdan çıxarmağ lazımdü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
maçannı — (Cəbrayıl) boğazında bir cüt vəzi olan (qoyun, keçi). – Qoyunumuz bir maçannı quzu doğdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
üçəm — I (Culfa) aşıqla oynanılan qumar. – Üçəm oynallardı qabaxlar II (Kəlbəcər) qumrov. – Üçəm qoyunun boğazında olar III (Ağdam, Əli Bayramlı, Gədəbəy, Kürdəmir, Qazax, Naxçıvan, Ordubad) 1. bir dəfəyə üç bala doğmuş qoyun, keçi (Ağdam, Əli Bayramlı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çoban — is. <fars.> Qoyun keçi sürüsünü otaran adam. Sürü sürü qoyunları çoban yamacda otladar; Alar ələ papağını, oxur şikəstə, fit çalar. A. S.. Çobanlar bəzən qucaqlarındakı əkiz quzunu soyuqdan qorumaq üçün ərklə Səfər kişinin mənzilinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
davar — is. Qoyun keçi; xırdabuynuzlu mal qara. Kəndin gözəl davarını; Parçalayan, yeyən budur, «Mənəm – mənəm!» deyən budur. M. Müş.. <Mübaşir Məmməd:> . . On ildir ərbabın su pulunu vermirsən! İnəyi də, eşşəyi də, davarları da çıxart çölə! M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
paça — is. <fars. paçə – kiçik ayaq> 1. Bədənin, iki qıçın arasındakı hissəsi. Ördək qaz yerişi yeriyəndə paçası aralı qalar. (Ata. sözü). Teymur ağa təngə gəlib, bir əlilə yapışıb onun boynunun ardından, bir əlilə paçasından qaldırıb tullayır. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qığ — is. Qoyun, keçi, dəvə və başqa heyvanların xırda yumrular şəklində olan ifrazatı (nəcisi). Balam, nə işimiz var? Deyərik: dəvə gördün, qığın da görmədim. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
